Bali: Kuta, Gili - Reisverslag uit Kuta, Indonesië van Janneke en Jeroen Limmen - WaarBenJij.nu Bali: Kuta, Gili - Reisverslag uit Kuta, Indonesië van Janneke en Jeroen Limmen - WaarBenJij.nu

Bali: Kuta, Gili

Door: JannekeJeroen

Blijf op de hoogte en volg Janneke en Jeroen

15 September 2010 | Indonesië, Kuta

Indonesie kuta
(familie, collega en leidinggevende versie)

Nadat we in bali waren aangekomen het hotel hadden onderzocht en een heerlijke maaltijd hadden genuttigd, gingen we slapen. Morgen zou onze strandvakantie tenslotte beginnen. We stonden vroeg op, pakte onze strandtas en liepen verwachtingsvol naar buiten waar we meteen werden verwelkomt door een grote plas water (en het was niet de zee helaas). In de boeken hadden we gelezen dat Bali gemiddeld 5 dagen regen had en jeroen en ik hadden blijkbaar de jackpot te pakken. Grrr. Dan onze dag maar met andere leuke dingen vullen; Winkelen! Na netjes afgedongen te hebben en wat spullen bemachtigt te hebben werd het tijd om onszelf te verwennen met een massage (5 euro, bijna gratis!). Jeroen moest nog even zijn wilde haren verliezen dus daar ging standje twee over zijn hoofd heen. Een ware tropische coupe. De rest van de week hebben we genoten van de Kuta cultuur, de zon (als het niet regende..),lonely planets en andere boeken lezen en goedkope maar heerlijke maaltijden nuttigen. Het viel me hier voornamelijk op dat ze de beelden nogal schaars gekleed vonden, want bijna elk beeld had een stoffen sarong om. Ook kon je voor elke winkel en huis een offerande vinden. Een soort van mandje waarin bloemen, koekjes of andere ongein in lag. Liepen we natuurlijk vaak “per ongeluk” overheen. Verder wordt je gek van de mensen die je iets willen verkopen of die bedelen. Op elke hoek van de straat staan jongeren die vragen of je “transport” wilt. Dat betekend dat je een ritje achterop hun scooter mag maken naar de bestemming van je keuze (soort taxi eigenlijk), uiteraard tegen een kleine vergoeding. Als je dit netjes afwijst krijg je vaak zachter een andere vraag erachteraan. “Mushrooms??” vragen ze vaak. En wij antwoordde hierop natuurlijk; “No sorry, we already have a room”. In het toeristische kuta kun je verder ook nog genieten van de grote discotheeken waar de proppers voor staan om je de tent in te lokken. Nou ons niet gezien hoor! Elke dag vroeg naar bed en er vroeg uit om musea’s te bekijken en andere culturele dingen te doen. Na 5 dagen Kuta vonden we het tijd om verder te trekken en nu zitten we op een van de Gili eilanden (dat is bij Lombok in de buurt). En het is hier echt een waar paradijs! Je kunt hier geweldig snorkelen, daarbij is het water blauw, de stranden wit en het koraal nog intact. Ook hier gaan we vroeg naar bed en doen we buiten het zonnen en interesante lectuur lezen alleen maar culturele dingen. En verder genieten we!

Wat hebben we van Kuta en Gili geleerd?
Heel veel interesante dingen..

Indonesie Kuta
(vrienden versie. Hoor je hier niet bij, lees dan niet verder...!)

Nadat we in bali waren aangekomen het hotel hadden onderzocht en een heerlijke maaltijd hadden genuttigd, gingen we slapen. Morgen zou onze strandvakantie tenslotte beginnen. We stonden vroeg op, pakte onze strandtas en liepen verwachtingsvol naar buiten waar we meteen werden verwelkomt door een grote plas water (en het was niet de zee helaas). In de boeken hadden we gelezen dat Bali gemiddeld 5 dagen regen had en jeroen en ik hadden blijkbaar de jackpot te pakken. Grrr. Dan onze dag maar met andere leuke dingen vullen; Winkelen! Na netjes afgedongen te hebben en wat spullen bemachtigt te hebben werd het tijd om onszelf te verwennen met een massage (5 euro, bijna gratis!). Jeroen moest nog even zijn wilde haren verliezen dus daar ging standje twee over zijn hoofd heen. Een ware tropische coupe.

Het stond hem goed! Na het verplichte middagtukkie was het tijd om voer te zoeken. Dit betekende dat we het toeristische Kuta maar moesten gaan verkennen. Na wat rondgezworven te hebben bleek dat we midden in het uitgaanscentrum zaten. Hier gingen we natuurlijk gebruik van maken! Jeroen merkte al snel dat de Bintangs lekker smaakte en ik moest natuurlijk kijken of de White Russians hier net zo lekker waren (het kwam heel erg in de buurt) . Na een heerlijke maaltijd gingen we weer verder partyhoppen en kwamen we uit bij een tent waar je cocktails kon krijgen en water kon pijpen. Dit was the place to be natuurlijk! Even later zaten we aan een heuse mintwaterpijp te lurken. Jeroen ging het nog niet zo goed af, maar ik kon hem gelukkig tips geven. Gewoon door je neus ademen dan is er niks aan de hand. Een paar uur later doken we een beetje tipsi en high van de mint ons bedje in.

De rest van de tijd in Kuta werd eigenlijk besteed aan lekker uitslapen, bij het zwembad zitten, socialisen, massages krijgen en een beetje eten en drinken. In de zee zwemmen was eigenlijk geen optie, want die was echt alleen gemaakt om te surfen. Wat ook heel Australie deed in Bali. Ik vond het niet erg, want als Jeroen s’avonds op het strand van de zonsondergang aan het genieten was, zat ik stiekem naar mooie ontblote bovenlijven te gluren die zo uit een clip van Peter-Andre konden komen. Zucht.

Op een van de dagen werden we overgehaald om in plaats van een massage met onze voetjes in een bak met water te gaan zitten. In deze bak zitten visjes die zo dr Fish noemen. Ik keek even de bak in maar ik vond ze er niet bijster intelligent eruit zien, laat staan dat ze dr. voor hun naam verdiende, maar we besloten het een kans te geven. Ik deed mijn voeten in de bak en was benieuwt wat het consult zou opleveren. Nou, dat was even schrikken. De dr. Fish kwamen meteen als een stel pirana’s op mijn benen af en begonnen te knabbelen alsof ze weken niet gegeten hadden! Een ervan nam mijn teen in zijn mond en probeerde volgens mij “the deadroll” te maken. Maar mijn teen was geen match voor hem en hield zich mooi staande in dit gevecht (of liggende, net hoe je het bekijkt). Een paar andere vielen aanhoudelijk mijn enkels aan en volgens mij hadden ze het op mijn achillespees gemunt. Verderop bleken ze met elkaar in gesprek over hoe ze dit klusje gingen klaren. Ik hield ze goed in de gaten. Daarna keek ik de Balinese vrouw aan die ons dit had voorgesteld. Maar die muts bleef ons mooi lachend aankijken. Ondertussen bleven ze maar happen naar de baas. Hoewel het niet echt pijn deed, vonden we de dr. Fish meer Tokkies dan Dokters. Stelletje aso vissen! Jeroen en ik waren uiteindelijk van mening dat we dit nooit meer gingen doen. We houden het wel bij massage, veel veiliger.

Wat ons verder erg opviel was dat er heel veel vrouwen met kinderen op straat staan te bedelen tot diep in de nacht. Afgezien dat dit heel zielig is, is het vooral heel erg irritant. Omdat we weten dat je ze niks moet geven, omdat je anders het bedelen met kinderen in stand houd, gaven we ze ook niks. Ik moet zeggen dat het moeilijk was, vooral als je weer eens een kind aan je been had hangen. Uit eindelijk gaven we ze ook gewoon iets, in de vorm van een trap of een elleboogje. Waren ze niet zo blij mee geloof ik. Op een avond liep ik de plaatselijke supermarkt in om water in te slaan en toen liep ik een dronken Engelsman tegen het lijf die had besloten om een paar van die straatkinderen iets aan te bieden. Ze mochten allemaal iets te eten en te drinken uitkiezen van de man. Omdat hij het toch allemaal niet zo helder meer zag, en de kinderen met zijn vijven waren, graaide ze aan alle kanten de supermarkt leeg. Op een gegeven moment had een van die kinderen zelfs calsium pillen op de balie gelegd! Even later liepen ze blij en gelukkig de zaak weer uit en konden ze het hele zaakje bij de “mamma” inleveren. Echt!

Wat hebben we van Kuta geleerd?
Dr. Fish en Mushrooms gaan niet samen...

Gili trawangan

Na 5 dagen feesten en uitrusten in Kuta was het tijd om verder te reizen. We besloten naar de Gili eilanden te gaan aangezien dit door veel collega’s en vrienden werd aangeraden. En ik moet zeggen; BEDANKT!! Dit eiland is in een woord WAUW. Hoewel dit ook een partyeiland word genoemd is het veel rustiger en relaxter dan Kuta. Je kunt je hier op drie manieren verplaatsen op het eiland; lopend, met paard en wagen of op de fiets. Dus geen honderd scootertjes en geen auto’s. Heerlijk! Het strand is wit, het water blauw en het koraal is geweldig mooi. Ook regent het hier nagenoeg niet. We liggen overdag in zitzakken te chillen en in de avond kun je hier naar een openluchtbios of zelfs je eigen film huren en dit met vrienden in je eigen “hutje” bekijken onder het genot van popcorn en een drankje. Echt alles is hier goed, leuk en goedkoop.

Het enige nadeel is dat het hier stikt van de katten Het verhaal gaat dat een persoon twee katten had meegenomen naar het eiland en die katten zijn zichzelf gaan vermenigvuldigen. En het werden er echt heel veel. Op een dag besloten ze ongeveer 500 katten te steraliseren in de hoop dat het minder zou worden. Ze zijn uiteindelijk bij de 3000 katten gestopt hiermee. En dat op een eilandje die je in 2 en een half uur hebt omgelopen! Maar goed, door het vermenigvuldigen werd het uiteindelijk dus allemaal incest. De katten kloppen daarom ook niet helemaal en zijn heel klein en hebben een heel klein staartje. Soort Volendam in het kats zeg maar (zal Jan ook een klein..ach laat maar). Ergens gaat ook weer het verhaal dat ze die katten een staartje kleiner maken zodat ze niet op je tafel springen. Ik hou de waarheid ergens in het midden.

Vandaag hebben we een duikexcursie gedaan voor de drie Gili eilanden en hebben we zeeschilpadden gezien en natuurlijk veel vis. Te gek! Verder hebben we een klein tochtje gedaan met paard en wagen. De man achter de teugels deed dit vast niet vaker want gedurende de nachtrit was de man opeens de weg kwijt en stonden we in the middle of nowhere. Dit duurde een half uurtje en na heel wat kuilen en door bosjes rijden hadden we eindelijk de weg naar huis weer te pakken. Poeh zeg!

Wat hebben we van Gili geleerd?
Er is een tijd voor sightseeing en een tijd om te relaxen.


  • 15 September 2010 - 15:57

    Ellen:

    Geweldig verhaal om te lezen. Jullie Limmens hebben talent hoor!!!! kus Ellen

  • 15 September 2010 - 16:06

    Erwin:

    Vet hoor.

    Nog dan maar een verhaal over de katten dan de staartjes worden bij de geboorte afgesneeden en voor soep gebruikt maaaaaaaa

    dreambeach nusa lembonggan voor mooi plekkie

    gr erwin

  • 16 September 2010 - 00:35

    Fred:

    Kuta is Kuta en de Gili's zijn de Gili's......ik weet precies wat je bedoelt en ik denk er net zo over!
    Veel plezier hè?

    Kuzzzzz

  • 16 September 2010 - 00:56

    John:

    Heb je tijdens het snorkelen ook nog die enorme afgrond gezien op Gili huppeldepup?? (volgens mij Gili air).

  • 17 September 2010 - 14:23

    Dian:

    Hahahahaha..... ik heb weer genoten van jullie verhaal en wacht met smart op het volgende verslag.

  • 19 September 2010 - 11:18

    Kitty!!!:

    Wat een leuke dingen beleven jullie en ook meteen de jackpot!!! Net wat je wilde Jannika.....groetjes en kuzz Kit.

  • 19 September 2010 - 18:21

    Maruschka:

    Lekkerrrrr ik ben jaloers!!
    Ik zou zelf alleen vissen eten in plaats van ze aan mij laten eten!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Indonesië, Kuta

Wereldreis

Recente Reisverslagen:

17 Maart 2011

Het is voorbij..

26 Februari 2011

The day the earth did not stood still

19 Februari 2011

Het Zuid-eiland NZ, een adrealinekick!

06 Februari 2011

NZ noord-eiland, een sprookje

01 Februari 2011

Gekke Aussies!
Janneke en Jeroen

Dit zijn wij Jeroen en Janneke. Niet echt doorgewinterde reizigers, maar we slaan ons er behoorlijk goed doorheen. En we vinden het heerlijk!

Actief sinds 14 Aug. 2010
Verslag gelezen: 247
Totaal aantal bezoekers 62877

Voorgaande reizen:

06 September 2010 - 04 Maart 2011

Wereldreis

Landen bezocht: