Singapech

Na zondagavond een te gek afscheidsfeestje te hebben gehad was het maandag zo ver. De dag van vertrek. Nadat het afscheidscommite (Zwager Erwin, vader John en aangenomen zus Loes) ons had uitgezwaait op schiphol was het tijd om het vliegtuig in te stappen (nadat we nog een drankje bij HCS hadden genuttigd, bedankt Georgette!). Het kostte ons 3 tijdschriften, 1 film, 2 CSI LV en een behoorlijk ongemakkelijk tukkie om uiteindelijk aan te komen in Singapore, waar we vanwege een overstap een nachtje moesten blijven. Joepie! Onze eerste land. Al kwebbelend liepen Jeroen en ik naar de baggageband waar we na een uur pas zagen dat er niemand meer bij de band stond en onze bagage er echt niet uit zou komen. Bleek dat onze rugtassen vanwege de overstap die we hadden al door gingen naar Bali. Best vervelend, want de overstap duurde een hele dag en ondertussen bleek de kleding die we thuis zorgvuldig hadden uitgezocht niet echt Singapore waardig te zijn. Dertig graden met een lange broek, gymschoenen met sokken en een blouse met lange mouwen bleken een beetje overdreven te zijn... Ergens had ik hier al rekening mee gehouden en had ik een schone onderbroek en sokken in mijn handbagage gestopt, net als een tandenborstelsetje. Jeroen helaas niet.

Ergens had dit wel een voordeel want nu hoefde we niet met die zware tassen te zeulen en konden we gewoon met onze handbaggage verder. Na een korte trip met de metro kwamen we aan in ons hotel waar we ons klaar gingen maken voor het verkennen van de stad. Oke, maar eerst een klein tukje. 4 uur (!)later werden we wakker. Oei. Buiten was het al donker en de lokale tijd was ondertussen 10 uur s'nachts. Dan maar niet verkennen maar gewoon voer zoeken. Want onze magen rommelden. Nadat we een aantal blokjes hadden gelopen hebben we uiteindelijk gewoon op de hoek van onze straat heerlijk gegeten. Nee, geen vissenkoppen in groene curry, of visballetjes, maar gewoon rijst en een soort soepje.

Na dit lekkere diner was de vermoeidheid er weer ingeslopen (nee hoor, ik heb nooit last van een jetleg) en gingen we weer slapen. 4 uur later werd ik weer wakker. 5 uur lokale tijd en klaarwakker. Meneer naast me niet, die lag lekker te pitten. Grrr.

Na een paar uur werd Jeroen ook wakker en moesten we ons klaarmaken voor de dag. Omdat we niks schoons bij ons hadden, hadden we de kleding de avond ervoor gewassen en te drogen gehangen. Helaas was het hele zooitje nog kletsnat! Ik was stiekem blij. Droge sokken en een droge verse onderbroek lagen op mij te wachten in mijn rolkoffertje. Toen ik mijn onderbroek eruit moest trekken omdat hij vast zat geplakt ging me al een klein lichtje op. Mmm, deze ranzige tadderik had mooi een vieze ingepakt! Even later liepen Jeroen en ik dus met een nat kontje uit het hotel om ons ontbijt te halen. En toen begon het te plensen. Maar dan ook echt heel hard! Ons dagje Singapore was mooi in het water gevallen want al onze activiteiten waren buiten gepland. Jammer, maar niks aan te doen. Dan maar windowshoppen in een veel te dure shoppingmall. En voor we het wisten was het alweer tijd om naar Bali te vertekken.

Eenmaal op de luchthaven bleek onze vlucht niet te bestaan. De vlucht die wel bestond zou de volgende dag pas vertrekken. Neeeeeeee! Na veel heen en weer gestuur konden we uiteindelijk met een andere maatschappij mee vliegen. Pfiew! Maar onze koffers dan? Die zouden zeker in Bali zijn als we daar aankwamen. Echt! Jeroen en ik hadden er een hard hoofd in. Maar ze kregen gelijk! Alles was oke zodra we in Bali aankwamen. Onze vakantie gaat beginnen!!

Wat heb ik hier nu van geleerd?
Alles komt goed.