Het begin

Morgen is het eindelijk zo ver. Mijn laatste werkdag van dit jaar. Daarna nog een paar weken vrij om de noodzakelijke dingen te regelen en de noodzakelijke feestje te bezoeken (Lowlands, mysterieland en natuurlijk de feestweek van Heemskerk) en dan is het feest hier ook echt over. Maar dan begint het feest in het buitenland. Want 6 september gaan we eindelijk aan onze reis beginnen die zeker 6 maanden gaat duren! We vliegen eerst naar Singapore waar we (jawel) 1 overnachting hebben (zo, die kunnen we afstrepen op ons lijstje). De dag erna vliegen we naar Bali, waar we een week of twee blijven. En vandaar zullen we onze reis vervolgen naar o.a. Maleisië, Thailand, Cambodja, Laos, Vietnam, Australië en Nieuw-Zeeland. En dit gaan we allemaal doen op een manier die mij niet zo goed bekend is, namelijk met een rugzakje op en gaan!

Ik, die minimaal 6 paar schoenen mee moet nemen als ze een weekendje weggaat. Ik, die een kamer met kledingkasten heeft en nog ruimte te kort heeft om alles op te hangen en op te bergen. En ik, die al zucht en steunt als ze een paar te zware tassen moet dragen. Die ik, die gaat dus backpacken. Help!

Nu zijn we een paar jaar geleden al een keertje met een rugzak naar Thailand toe geweest. Maar dit was een dag of 20 en niet een half jaar! Dus maak ik me druk om de stomste dingen. Welke schoenen moet ik mee? En waarom zijn die sandalen altijd zo lelijk! Moet ik nu wel of niet zo’n gekke broek met 20 zakjes kopen die je op 7 verschillende manieren kunt afritsen, vouwen en een jurk van kunt bouwen (en allemaal zo dat het je figuur absoluut niet flatteert)? Of zal ik gewoon mijn eigen spullen meenemen aangezien ik toch van alles kwijt raak in die 20 zakken? En ik ben dol op lezen tijdens mijn reis en we zullen ook wel veel onderweg zijn dus afleiding door een boek is heel erg gewenst. Maar hoe neem ik nu 10 boeken mee zonder dat ik me helemaal maf leur? Gek wordt ik van deze vragen. Misschien dat ik die boeken stiekem in Jeroen’s backpack stop. Een probleem minder.