Thailand, Chiang Mai, Koh Phanang

Nadat we in Chang Mai aan waren gekomen hadden we al snel contact met Mik en Femke (uit Haarlem) waarmee we de volgende dag afspraken. Omdat we wilde afspreken op een plek die herkenbaar was, gingen Jeroen en ik naar het “hoerenstraatje”. Dit is niet echt een roze buurt ofzo, maar gewoon een straat met pubs die volzitten met van die Thaise dames die mannen proberen binnen te lokken. Deze proberen je vervolgens het geld uit je zakken te plukken. Ik weet niet waarom, maar Jeroen lieten ze angstaanjagend met rust. Misschien zond hij al het bericht “werkloos” uit ofzo. Jeroen en ik zaten in een kroeg genaamd Cherie, Cherie en gaven dat door aan Mik en Femke. Het duurde een tijdje voordat ze er waren en ondertussen had Jeroen, die weer eens met zijn telefoon zat te spelen, gezelschap gekregen van een jong verkopertje. Het meisje, die bloemen verkocht, riep in blijdschap uit; “Gem, gem!!” , bij het zien van zijn telefoon. Jeroen keek me verbaast aan en het meisje begon ondertussen behendig door zijn apps te scrollen. Jeroen hield zijn telefoon stevig vast. Ondertussen kwamen er nog drie andere kinderen bij zitten die zich verdrongen om op Jeroen’s telefoon te kijken. Blijkbaar waren ze op zoek naar een spelletje ofzo, maar konden ze die niet vinden. Uiteindelijk vonden ze een spelletje die ze wel konden waarderen en het meisje begon te spelen terwijl de andere commentaar gaven. Jeroen keek me hulpeloos aan, hij leek wel een pedo met al die Thaise kindertjes om zich heen. Maar mooi niet dat hij deze kindertjes weg kon krijgen. Er zat voor hem niks anders op dan zijn telefoon goed vast te houden en dit uit te zingen. Na een kwartiertje waren ze het gelukkig zat en gingen ze weer verder met verkopen. Ik heb er mooi wel een foto van gemaakt! (hadden ze trouwens niet eens door, helemaal gefocust op het spelletje)


Toen ik even de straat inkeek zag ik natuurlijk weer onze Nederlandse stalkers Remco en Lianne. Een hele verassing was het niet want we wisten dat ze net als wij in Chiang Mai zouden zijn, maar toch was het grappig om elkaar weer terug te zien. Even daarna kwamen Mik en Femke samen met nog twee vrienden. Hierna hebben we een geweldige avond gehad, waarbij ik vreselijk heb gelachen en gedronken (en een tikkeltje jaloers was op hun hotel). Na toch nog even naar de 24 hr McDonalds te zijn geweest was het tijd om te slapen. Bob en Paul zouden de volgende dag aankomen.


Het was gaaf om de mannen na bijna drie maanden weer terug te zien. En het gekke was, het was meteen vertrouwd. Ik dacht dat het raar zou zijn, maar dat gevoel had ik totaal niet. Gewoon leuk. De dagen erop bestond vooral uit luieren, lezen, internetten, broodjes kroket eten en natuurlijk borrelen. Op een van die avondjes leerde we een paar Nederlanders kennen. Joost en Maartje waren net bezig om hun laatste avond met hun vrienden door te brengen en het werd al snel een gezellig feestje. Joost en Maartje waren net als wij al een tijdje onderweg en net als Bob en Paul kwamen hun vrienden hun een tijdje gezelschap houden. Zij waren in India geweest en vertelde dat ze natuurlijk een voedselvergiftiging hadden opgelopen. Ik kon ze met trots vertellen dat het mij nog niet was gebeurd. En heel stom, ik klopte het niet af...


Omdat we toch iets wilde doen en ik nog zo hyper was van the gibbon experience, haalde ik de mannen over om “the flight of the gibbons” te doen. Een slap aftreksel van the gibbon experience en maar een halve dag i.p.v. drie dagen. Maar ik moet zeggen dat ik deze ook wel erg leuk vond. Eigenlijk was dit meer zippen, op loopbruggen klauteren en abseilen. Ik voelde voor het eerst dat mijn hoogtevrees een stuk minder was. Behalve bij het abseilen dan, toen kwam het in alle hevigheid weer terug! De mannen vonden het maar niks allemaal. Het bleek dat zij ook hoogtevrees hadden en de zenuwen gierde door hun lijfjes. Dat de veiligheid van de tuigjes hierbij niet zo heel goed was, hebben we ze achteraf pas verteld...


Toen we klaar waren met the flight of the gibbons waren we steenkoud geworden. Het regende al vanaf het begin en omdat we hoog in de bergen zaten, was de temperatuur ook een stuk lager. Ik voelde me steeds belabberder worden, maar dacht dat het aan de kou lag. Op de weg terug voelde ik opeens dat de misselijkheid die ik had behoorlijk aan het toenemen was. Mijn mond werd zuurder en golf paniek ging er door me heen. De auto moest stoppen. Nu! De chaufeur snapte me eerst niet helemaal (hoe moeilijk is STOP!?). Maar uiteindelijk gingen de deuren van het busje open. Snel rende ik naar de dichtbijzijnde bosjes waar ik net op tijd aankwam. Mijn ingewanden krompen samen en een golf van het voedsel wat ik die morgen had gegeten kwam er uit. (oja, ik had chocopops!) Hierna voelde ik me niet echt beter. Bij het hotel aangekomen nam ik een warm bad en werd ik hierna door Jeroen ingestopt en gedag gezoend. Samen met de Hamertjes gingen ze Chiang Mai onveilig maken. Ik heb die avond alleen de toiletpot en mijn bedje gezien. Deze narigheid duurde gelukkig maar drie dagen en toen was ik weer fris en fruitig om met de mannen te gaan stappen. Daarbij was het ook weer tijd om naar Koh Phanang te gaan om Margot te zien en natuurlijk the fullmoon party!!


Koh Phanang was te gek, de dagen voor the fullmoon party. Gootje leerde ons al snel the places to be kennen en dat bleek eigenlijk een bar van een hotel te zijn, waar een zwembad aan vast zat. De overduidelijke homosexuele barman JJ schonk ons rijkelijk buckets in, vertrouwde ons toe dat er een meisje verliefd op hem was geworden en onder onze ogen speelde zich hierna een klein drama af (wij vonden dat hij zijn geaardheid maar moest vertellen aangezien ze de hele tijd jaloers was als hij met andere meisjes stond te praten, ons dus). Aan de poolkant van de bar stonden sletterige bikinimeisjes te hupsen, waarbij de mannen met water in de mond naar zaten te gluren. De Fransman die we even daarvoor hadden leren kennen had eerst lopen opscheppen dat hij heel sportief was en geen drank, drugs of wat dan ook nodig had omdat hij al high was van zichzelf (daarna gooide hij een fles wiskey en een bucket achterover en ging het licht uit). En Paul had zijn grote liefde gevonden en besloot er meteen mee te gaan trouwen. Even later was de trouwerij een feit. De bruid (die hetzelfde kapsel als Paul had) verkocht hele sexy pakjes en niet lang erna hadden zowel Margot als Paul en Bob een mooie outfit gekocht. (Jeroen en ik lagen helaas al te pitten) Ik moet zeggen dat Bob in stropdas, een klein bikinitopje met bijpassend minirokje niet verkeerd is.

Na een paar dagen feesten op Koh Phanang was het zo ver. The fullmoon party. HET feest op Koh Phanang en eigenlijk in heel Thailand. We hadden geluk, ook het lichtfeest was op die dag. Het lichtfeest kun je zien als een soort nieuwjaar. Je maakt een drijvend kersstukje die je vult met kaarsen, wierook, nagels, haren (van jezelf uiteraard) en een paar muntstukken en als je de kaarsen en de wierook in de fik hebt gezet is hij klaar om in de rivier of in de zee te zetten. Dan zeg je een paar keer hard sorry en al je zonden zijn verdwenen. Nou, dat lieten wij ons natuurlijk geen twee keer zeggen! Vol haren en nagels, wierook, kaarsen en geldstukken (Gooh, gooide meteen haar hele fortuin op dat ding) ging ons kerststukje ter water. We voelde ons meteen een stuk lichter (zou ook kunnen komen doordat we geen haar of nagel meer over hadden). Ook kon je lichtbalonnen kopen die je samen met een wens de lucht in kon laten gaan. Dit was op de avond zelf een prachtig gezicht. Al die papieren balonnen die met een vuurtje erin naar de hemel vertrokken, heel mooi. En dan was er natuurlijk het vuurwerk. In Chiang Mai al behoorlijk kennis mee gemaakt want het Thaise volk blijkt dol te zijn op vuurwerk. Dagen voor het Lichtfeest werd al het vuurwerk al de lucht in geschoten, het leek de dag voor nieuwjaar wel!


Maar terug naar de fullmoon party. Na alle rituelen gingen we weer over naar de full moon rituelen. Blijkbaar mocht je niet teveel drinken van tevoren, moest je zo laat mogelijk heen gaan (uurtje of half 12), zo laat mogelijk terugkomen, een kaartje om je nek hebben voor de taxi terug en was het de gewoonte dat je je totaal onder liet kladderen met neonkleuren. Het zou daar namelijk barsten van de neonlichten en je moest er toch niet aan denken dat jij net die zwarte vlek was tussen al die lichtgevende mensen. Jeroen was ik opeens kwijt, die kwam terug met allemaal lichtgevende handafdrukken op zijn lichaam (Wie was dat? Oo, het sexy bikinimeisje. Nee hoor, vind ik helemaal geen probleem...grmbl) en zijn gezicht was volgekalkt met gekke teksten. Even later waren Margot, Bob en Paul helemaal gekleed volgens de dresscode. Tja, dan moest ik er ook aan geloven. 50BT later was ik ook helemaal in stijl met lichtgevende bloemen en stippen op mijn lichaam. We waren er klaar voor!


Eenmaal op de lokatie van the fullmoon party bedacht Jeroen opeens dat hij zich nog een beetje underdressed voelde en kocht een felgeel naveltruitje. Stond hem goed. Het feest kon beginnen! Op het strand keken we onze ogen uit. Wat een mensen! De zee werd duidelijk gebruikt als toilet en de riolen van de omliggende resorts kwamen geloof ik ook op het strand uit, want de hele boel was kletsnat, en het rook niet bepaald naar blommetjes. Overal kon je eten, drank en buckets halen en hier en daar werd ons veel meer aangeboden dan alleen een borrel (hebben natuurlijk niet gedaan, we hebben de films gezien). Verderop stonden mensen te kijken naar iets met vuur, toen we dichterbij kwamen bleek het om touwtjespringen te gaan, maar dan met een touw dat in de fik stond. Dat dit vaak niet goed ging hoef ik niet te vertellen. Mensen die verstikt raakte in het touw of niet door hadden dat hun bokser in de fik stond was geen uitzondering. Best leuk om naar te kijken. Jeroen en ik kwamen op dit feest weer een paar oude bekende tegen. Mike (de etiopier), Nathan de Australier (allebij als laatste gezien in Vietnam) en ook ons Nederlandse stalkerstel was aanwezig. De rest van de tijd lekker staan dansen, lopen en drinken. Opeens zagen we een groepje mensen richting de zee kijken. We volgde hun blik en er bleek zo’n twee meter vanaf de kust een vrijend stelletje naakt in de branding te liggen. De golven hadden ze bijna weer op het droge gezet maar dat hadden ze in alle passie niet door en de witte billen van de jongen deed pijn aan je ogen. Een paar meter ernaast (aan beide kanten) stonden de mannen hun poes op de bak te zetten. Bleeeeh!! Het was een gek gezicht en menig youtube filmpje werd ervan gemaakt. Even verderop lag er weer zo’n stelletje in de branding. Het bleek erbij te horen en ik keek Jeroen even aan. Maar die had al moeite om op zijn benen te staan (gelukkig), dus deze traditie hoefde we niet uit te voeren. Om een uurtje of 5 waren Margot en ik er klaar mee. Kapot waren we. De mannen gingen nog even door en wij besloten om lekker op een droog stuk strand te zitten en romantisch naar de zonsopgang te gaan kijken. Wat wij in die twee uur hebben gezien en meegemaakt is hier niet op te schrijven. Echt heel grappig allemaal, had je bij moeten zijn enzo. Maar om 7 uur mochten we eindelijk terug naar ons hotel. Gelukkig hadden we allemaal onze taxikaartjes om onze nekjes heen en werden we door de taxichaufeurs tussen het publiek uit gevist en in de bijbehorende taxi gegooit.


De volgende middag hadden we tijd om onze aftocht te regelen. Wij gingen een weekje afvallen, sappen, yoga’n en detoxen in een resort op Koh Samui, de mannen en Gootje gingen naar een ander eiland. Er werd volop gedag gezegt tegen de bikinimeisjes, JJ van de Poolbar en Paul en zijn vrouw (waar hij drie dagen ervoor mee was getrouwd) besloten dat een relatie op afstand niet ging werken en maakte er op liefdevolle wijze een eind aan. Kortom, het was een geslaagde reis. Bedankt nog Paul, Bob en Margot!!